ท่องโลกอินเตอร์เนตเรื่อยไป จนเจอ เว๊บ เกษตรพอเพียง อ่านๆๆๆๆๆซะมากมาย ได้ประโยชน์ก็เหลือล้น และหนึ่งในความคิดคืออยากไปดูสวนแหล่งเรียนรู้
ไปเมืองแพร่ ก็print แผนที่ไปสวนไผ่หวาน มาซะดิบดี แต่พอเข้าจริงก็จอดถามๆๆๆ จนเจอ สวนไผ่หวาน
อากู๋เป็นน้าชายของคุณวรรณบดี เจ้าของสวน อากู๋เล่าว่า เคยอยู่ป่าแพ่ง เชียงใหม่มาหลายปี หลายชายชวนมาอยู่ พร้อมปลูกบ้านให้พัก อยู่ไปอยู่มาติดใจ กับการทำสวน
ในสวนมีการจัดระบบเป็นอย่างดี และมีต้นไม้หลากหลาย แต่ที่นำมาเล่าสู่กัน จะเน้นไผ่หวาน เจ้าของสวน ทำสวนแบบนักวิจัย จึงมีการจัดระบบความรู้แบ่งปันผ่านเว๊บไซต์และบอกต่อกับผู้คนที่มาชมสวน
และค้าขายเป็นธรรม แถมความรู้่ให้แบบไม่อั้น
อากู๋ แนะให้ดูรอยแยกที่เป็นการบอกเรา หน่อกำลังจะผุดโผล่แล้วน่ะ เป็นไผ่หวาน ที่พัฒนาวิธีการปลูกและควบคุมสายพันธุ์
ที่เห็นเป็นหน่อหวาน กินสดได้ หรือทำอาหารก็ใช้เวลา 3-5 นาทีก็อร่อยสุกทันใจ อากู่บอกว่า หน่อไผ่หวานสดทำส้มตำก็อร่อย เป็นหน่อหวานตำไทยตำลาวไป
ปลูกดีดี กิโลหนึ่งก็ 5-6 หน่อ
มีผักหวานป่าปลูกด้วย ต้นใหญ่มาก
อากู๋เล่าว่า 2 ปีแรกของการปลูกจะต้นเล็กมาก เหมือนจะไม่ยอมโต แต่พอปีที่ 3 จะเริ่มโต และโตๆๆๆ สูงใหญ่ เวลาจะเก็บยอดใช้บันไดช่วย
แอบดูไผ่ที่เขาครอบไว้ หน่อโตมาก
ขอบคุณอากู๋ที่ให้ความรู้ นำเที่ยวชม บอกเล่า เรื่องนั้นเรื่องนี้ ได้ความรู้มากมายเลยค่ะ
ว่าจะปลูกไผ่หวานที่ซื้อมาในบ้าน สลับกับไผ่เดิมที่มีอยู่ ได้เรียนรู้วิธีแล้ว ต่อไปก็ลงมือปลูก ดูแลและรอหน่อให้ได้กิน เป็นไผ่หวาน ในรั้วบ้านของเรา
เพียงแต่จะรอฝนตกอีกครั้ง!!
©สุภฎารัตน์