ภาษาเหนือ เรียกว่า บ่ะมู่

ภาษาเหนือ เรียกว่า บ่ะมู่ -บ่ามู่

แต่ละท้องถิ่นเรียกไม่เหมือนกันค่ะ เป็นประเภทหัวมัน มีให้กินหน้าหนาว 

ชื่อวิทยาศาสตร์   Dioscorea pentaphylla L. 

เป็นพืชที่มีหัว แต่ไม่ใช่จากใต้ดิน

        ตอนแรกไม่แน่ใจว่าเป็น Dioscorea pentaphylla L.  เพราะคล้ายกับ Dioscorea bulbifera  L. 

         แต่สังเกตว่า  มีลักษณะ ใบ ต่างกัน ถ้าเป็นบ่ะมู่ รูปร่างลักษณะของหัวแบบ Dioscorea bulbifera L.  (ภาษาอังกฤษเรียก Air potato) จะมีรูปร่างเหมือนๆกัน ขนาดจะเท่าๆกันแต่ บ่ะมู่จะมีจะมีผิวแตกเป็นรอยขรุขระแบบหยาบๆ รูปร่างหัวไม่ค่อยเหมือนกัน ขรุขระบิดเบี้ยว เล็กใหญ่

                             และ บ่ามู่จะมีหนามด้วย สังเกตได้ชัดเจน 

ส่วนที่กินได้คือส่วนหัวนี่แหละ

แต่อย่าเผลอกินดิบ ต้องกินสุกเท่านั้น เพราะกินดิบจะคันมาก(หรืออาจมีความเป็นอันตรายอย่างอื่น) 

              ทำให้สุกด้วยการหมกไฟ และนำมานึ่ง  ซึ่งต้องแน่ใจว่าให้สุกจริงๆ ไม่งั้นเวลากินจะคันอยู่นิดๆ

             นึ่งรวมกับผักอื่นๆได้ แต่อาจจะสุกช้ากว่า ต้องเอาผักอื่นๆที่สุกก่อนออกไป รอจนหัวบ่ะมู่สุก สังเกตการสุกได้จาก รอยแตกของหัว (แต่อาจจะไม่มีรอยแตกทุกหัว ถ้ามีรอยแตกปะปนอยู่ก็แสดงว่าสุกแล้ว

             ถ้าชาวบ้านเอามาขาย เขาจะเอาตอกไม้ไผ่ มาร้อยเรียงเป็นเส้นยาว หัวใหญ่หัวเล็กปะปนกัน หัวบ่ะมู่จะออกประมาณต้นหน้าหนาว พอดีกับก่อไฟผิง เอามาหมกกิน รสชาตก็จืดๆมันๆ จิ้มกับน้ำตาล โรยเกลือนิดหนึ่ง

          พืช อาหารพื้นบ้าน อีกอย่าง ที่กำลังสูญหาย  ช่วยกันรักษาพันธุ์พืชพื้นเมืองกันนะคะ

สุำภฎารัตน์